Otto Smalian i Friedrich Oldberg służyli razem w szeregach pruskiej armii, gdzie połączyła ich dozgonna przyjaźń. Przyrzekli sobie, iż niezależnie od ich późniejszych losów pochowani zostaną na jednym cmentarzu. Po odbyciu służby wojskowej obaj objęli ważne stanowiska w służbie leśnej. W 1874 r. Otto Smalian pełnił funkcję nadleśniczego w Sierpnie. W dokumentacji księgowej nadleśnictwa doszukał się poważnych niezgodności, jednak mimo całonocnych poszukiwań nie odnalazł błędu w rachunkach. Poczucie honoru zmusiło go do popełnienia samobójstwa. Jako samobójca nie mógł być pochowany na chrześcijańskim cmentarz i miejscem spoczynku Smaliana została Bukowa Góra. W cztery lata później zmarł Oldberg i zgodnie z jego wolą pochowano go obok przyjaciela. W ten sposób narodziła się tradycja chowania ludzi lasu na leśnym cmentarzyku. Ostatni pogrzeb odbył się tam 1939 r. Na cmentarzu znajduje sie31 grobów ludzi, którzy swoje życie związali z lasem.