Dzierzgowski Wojciech (1893 - 1964)
urodził się 20 III 1893 roku w Pleszewie. Po ukończeniu gimnazjum w Trzemesznie podjął dalszą naukę, przerwaną powołaniem do armii pruskiej. Uczestniczył w I wojnie światowej walcząc na froncie zachodnim.
Do powstania dołączył jako podwładny Jana Kalinowskiego (1880-1932), który od XI 1918 roku kierował oddziałem wywiadowczo-wykonawczym POW w Poznaniu. 27 XII 1918 roku podkomendni Kalinowskiego zajęli gmach Muzeum przy ul. Nowej w Poznaniu, brali udział w walkach na terenie miasta Poznania oraz zdobywaniu Stacji Lotniczej na Ławicy, dalej w walach pod Szubinem, Kcynia i Rynarzewem. Za udział w powstaniu został odznaczony w 1958 roku Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Wojciech Dzierzgowski brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej w tzw. Batalionie śmierci, za męstwo został odznaczony Virtuti Militari (WBH I.302.17.10), dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 31 I 1938 roku. Po przewrocie majowym w 1926 roku zwolniony z wojska i emerytowany, rozpoczął pracę we własnym gospodarstwie rolniczym pod Rogoźnem Wielkopolskim. Następnie jako Nadkomisarz Policji Państwowej (Kalisz i Łuch). Od 1931 jako inspektor w Zakładzie Ubezpieczeń.
Brał udział w Kampanii Wrześniowej, w stopniu porucznika dostał się do niewoli niemieckiej po bitwie nad Bzurą, co znajduje potwierdzenie na Listach strat, nr jeńca 45151. Osadzony w Oflagu IIB i IID, zwolniony w lutym 1945 roku.
Wojciech 27 X 1919 roku w Poznaniu poślubił Wandę Helenę z dom. Zabłocka urodzoną w Poznaniu 21 V 1894 roku córkę Maksymiliana (24 IX 1856) i Gabrieli z dom. Piotrowska(8 III 1858 - 16 IX 1930), para pobrała się w Stęszewie w roku 1880. Ze związku Maksymiliana i Gabrieli urodzili się także Maria Aleksandra (1881), Walerian (7 IV 1882), Jadwiga (12 IX 1886, wyszła za Józefa Ulatowskiego), Maria Kazimiera (188-1889) i Franciszka (*+1891).
Wanda Helena z Zabłockich - Dzierzgowska podczas walk ulicznych w Poznaniu zbierała żywność dla powstańców. Jeździła w czasie walk na Cytadelę, dokąd zawoziła żywność i lekarstwa. W roku 1975 została odznaczona Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Wojciech i Helena mieli dwoje dzieci - córkę Krystynę (ur.4 XII 1920 w Toruniu, zm. 27 XI 2003 we Francji) i syna Janusza (16 VI 1924 w Toruniu- 17 III 1994 w Poznaniu- Żołnierz AK, pseudonim "Kruk". Członek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Odznaczenia m.in.: Srebrny Krzyż Zasługi (1966), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972), Brązowa Odznaka SARP (1975)).
Dzierzgowski Wojciech zmarł w Pile 31 I 1964 roku. Wanda Helena zmarła 14 I 1979 roku. Małżonkowie spoczywają na cmentarzu parafialnym przy ul. Lutyckiej w Poznaniu (Cm. Sołacki (św. Jana Vianneya)
kwatera św.Łazarza
rząd 2 miejsce 12
GPS: 52.439746, 16.892043
https://billiongraves.com/grave/Wojciech-Dzierzgowski--Powstaniec-Wielkopolski/28282049
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=21&id=640096&surname=Dzierzgowski&name=Wojciech#OpenMap
Miejsce spoczynku małżonków i ich syna Janusza zostało już wpisane do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość Polski (IPN)
Dzierzgowski Janusz
Miejscowość: Poznań
Gmina: Poznań
Rodzaj obiektu:cmentarz parafialny , ul. Szczawnicka/Lutycka, Parafia pw. Św. Jana Vianneya
Lokalizacja: kwatera św. Łazarza, rząd 2, grób 12
Przynależność: Armia Krajowa
Genealogia Powstańców Wielkopolskich